شناسایی لبخند واقعی از کاذب می‌تواند به شما کمک کند که دریابید آیا دوستان و نزدیکان شما واقعا تمایل به همکاری و همدلی با شما دارند یا نه
انسان‌ها علاوه بر مواقعی که شاد هستند، در هنگامی که سعی می‌کنند مؤدب باشند مثلا وقتی به کسی معرفی می‌شوند و می‌خواهند به کسی خوشامدگویی کنند، یا وقتی سعی در پنهان کردن رنجش از کسی دارند، لبخند می‌زنند.
نخستین بار دوشن پژوهش‌گر فرانسوی بود که متوجه تفاوت ظاهری لبخند واقعی و اصیل با لبخند تصنعی شد. او لبخند اصیل و واقعی را به نام خودش، لبخند دوشن نامید!
قسمت‌های مختلفی از مغز مسئول ایجاد لبخند واقعی و دروغین هستند. قشر حرکتی مغز مسئول کنترل کردن حرکات عضلات ارادی صورت است و لبخند تصنعی را باعث می‌شود، در حالی که لبخند واقعی از قشر cingulate منشأ می‌گیرد.عضلاتی که مسئول بالا بردن گوشه دهان هستند هم در لبخند واقعی و هم لبخند دروغین فعال هستند. ولی در جریان لبخند واقعی عضلات دیگر هم منقبض می‌شوند آنها گونه را بالا می‌برند و پوست اطراف چشم‌ها را چین می‌اندازند.یکی از بهترین راه های تشخیص لبخند واقعی از دروغین، نگاه کردن به انتهای خارجی ابروهاست، وقتی کسی لبخند واقعی می‌زند، این قسمت کمی پایین می‌رود و پوست خارج چشم چین می‌افتد. همچنین در جریان لبخند واقعی، چین پوستی بین ابرو و پلک به سمت پایین حرکت می‌کند.
به علاوه لبخند کاذب نسبت به لبخند واقعی، کمتر حالت متقارن دارد، لبخند واقعی می‌تواند بیشتر از پنج ثانیه طول بکشد، در صورتی که لبخند کاذب می‌تواند بیشتر دوام دارد . مطالعات نشان می دهد .
لبخند چه ساختگي و چه واقعي آن آثار مثبتي دارد. تحقیقات فعلی (و البته تجربه) نشان می‌دهد لبخند،مُسری است. لبخند زدن باعث می‌شود در نگاه دیگران، جذاب‌تر به‌نظر برسيد. لبخند زدن نه تنها روحیه‌ی خود فرد ، بلکه روحیه‌ی اطرافیان را نیز بالا می‌برد. تحقیقات نشان می‌دهد که شادی می‌تواند طول عمر را سال‌ها افزایش دهد. حفظ روحیه شاد و مثبت مي تواند بخش مهمی از یک سبک زندگی سالم باشد.
لبخند که می‌زنید، خوش‌چهر‌ه‌تر می‌شوید و مردم به شما به عنوان یک فرد جذاب، قابل‌اطمینان، آرام و صادق نگاه می‌کنند و طرز برخورد دیگران هم با شما عوض می‌شود.
طبق تحقیقی که در مجله‌ی Neuropsychologia به چاپ رسید، دیدن یک چهره‌ی خندان، قشر پیشین حدقه‌ای (orbitofrontal cortex) را فعال می‌کند، بخشی از مغز شما که پاداش‌های احساسی را پردازش می‌کند. این یافته نشان مي دهد آن است که وقتی شما لبخند فردی را می‌بینید، در واقع احساس می‌کنید پاداشی دریافت کرده‌اید.
تأثیر لبخند بر اطرافیان
در تحقیقی که در کشور سوئد انجام شد، به داوطلبان تصاویری از احساسات متعدد را نشان دادند: شادی، خشم، ترس و شگفتی. زمانی که تصویر یک فرد خندان به آنها نشان داده می‌شد، از آنها خواسته می‌شد، اخم کنند. نتیجه این بود که حالات چهره‌ی افراد، مستقیما در پی تقلید همان تصویری بود که می‌دیدند. مقاومت در برابر تقلید نکردن از لبخند، نیازمند تلاش آگاهانه‌ی داوطلبان بود. بنابراین، اگر به کسی لبخند می‌زنید، منتظر لبخند فرد مقابل هم باشید، چون لبخند شما مسری است و نمی‌توان در برابر آن مقاومت کرد. اما اگر فرد مقابل لبخند نزد، بدانید که برای لبخند نزدن به شما، تلاش آگاهانه‌ای کرده است.
اگر به این یافته‌ها یک نگاه کلی بیندازیم، درمی‌یابیم هر بار که به فردی لبخند می‌زنیم، مغز آن فرد او را به خندیدن وسوسه می‌کند. شما با لبخندتان، یک رابطه‌ی هم‌زیستی ایجاد می‌کنید که به شما و فرد مقابل اجازه می‌دهد: مواد شیمیایی وابسته به احساسات خوب را در مغزتان آزاد کنید، مراکز پاداش را در مغزتان فعال کنید، هر دو جذاب‌تر شوید و شانس طول عمر بیشتر و زندگی سالم‌تر را بالا ببرید.
.
